शिक्षण क्षेत्राला पूर्णपणे वाहून घेतलेल्या माझी शाळा ब्लॉगवर मी परशुराम शिंदे आपले सहर्ष स्वागत करत आहे..!

सरकारी नोकरीची कहानी

नऊ लाख डोनेशन
देणे कबुल झाले
सरकारी सेवेत रुबाबत
कर्मचारी रूजु झाले !  ....🖋

         घरातल्या घरात
         भांड्याला भांड थटु लागलं
         माय लेकरांचे प्रेम
         दुधासारखं अटु लागलं

सासु -सासऱ्याशी पटेना
मॅडम म्हाणाल्या वेगळं राहु
चार गुंठे , फ्लॅट
हपत्या हपत्या घेवू  !

         सोसायटीचे दहा लाख
          पंचवीस लाख गृह कर्ज
          रंग-रंगोटीसाठी
          पुन्हा पतसंस्थेत अर्ज  !

इतका देखणा बंगला
साधी पुजा चालेल कशी
नात्यागोत्यांच्या नाकावर
बसु नये माशी  !

               चार चाकीशिवाय
               बंगला काय शोभत नाही
               थोडे कर्ज वाढले म्हणून
               बंगलाकाय डुबत नाही

आंधळा विचार  मॅडमचा
कसा दिसेल धोका
ताटाखालच्या मांजराचा
झालाच नाही बोका  !

                बघता बघता घरात
                तिनदा हलला पाळणा
                चुकला हिशोब खर्चाचा
                घेतला नाही  खेळणा  !

व्याज, हप्ता,  कर्ज
सुसूत्र काय जमेना
कर्मचारी मन
नोकरीत सुध्दा रमेना  !

                 हातात किती पगार
                सांगायची लाज वाटते
                 पुर्वी फुटायची बिअर
                आता फक्त देशी फूटते

उपवर मुलगी लग्नाची
पुन्हा झुकली मान
सोयऱ्यासाठी पायपिट
फाटून गेली वहान  !
           
    " आज कर्मचारी सेवा निवृत्त"

            कर्ज फेडण्यात गेली हयात
              आज साठी गाठली
                 पोरांनी हळूच
              रक्कम फंडाची लाटली !

सुख समाधान शांतीसाठी
देवळात जावून बसतात
काय कमावले आयुष्यात
हिशोब करत असतात   !
             
             मांडीवर घेऊन नातवाला
              कर्मचारी सांगे कहाणी
              एका डोळ्यांत हासु
             दूसऱ्या डोळ्यांत पाणी!